طرحواره درمانی چیست و چگونه دنبال می شود؟
طرحواره درمانی یکی از روش های درمانی در علم روانشناسی است. بیشتر برای افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که نسبت به روش درمانی کلاسیک واکنش نشان نداده اند یا اینکه علائم اختلال پس از مدتی از درمان دوباره برگشته است. اسکیما تراپی توسط جفری یانگ تدوین و تنظیم شده است. این روش درمانی نیز بر مبنای تلفیق نظریه ها مورد توجه قرار می گیرد و دید کلی دارد.
شیوه کار در طرحواره درمانی
در طرحواره درمانی بر چهار موضوع تاکید می شود. ناهنجاری های ابتدایی، روش های مقابله، ویژگی های خلقی و مطالبات هیجانی مهم. اسکیما تراپی یک الگوی یکپارچه و شکل یافته از رفتار و طرز فکر افراد می باشد. در واقع این طرحواره درمانی در حکم یک چهارچوب ذهنی از پیش تعریف شده و آماده می باشد. در این طرحواره، بر روی حالت های معیوبی که فرد از هیجان، احساس، ادراک و … دارد، کار می شود. در واقع این مفهوم برای مرتفع ساختن ناهنجاری ابتدایی در هر فرد مورد توجه قرار می گیرد و باعث می شود فرد باور خود را نسبت به سایر هستی پیدا نماید
با ارائه شدن طرحواره ذهن نسبت به آن ها مقابله می نماید. این شیوه مقابله ای گاهی با فرار از موقعیت، گاهی تلاش بسیار زیاد برای مقابله با آن ها و گاهی نیز پذیرش منفعلانه آنها می باشد.
به عنوان مثال فردی که گمان می کند دوستی و صمیمیت زیاد سبب جدایی می شود، این سه روش را برای این طرحواره در پیش می گیرد. در طرحواره درمانی هیجانی نیز فرد سعی بر کنترل هیجانات دارد. ضمن اینکه می خواهد هیجانات خود را به شکل مطلوب در دست بگیرد و کنترل نمایید.
از طرحواره درمانی برای افرادی که به اختلال های شخصیتی یا رفتاری مبتلا هستند، استفاده می شود. تلفیقی بودن و دید یکپارچه این طرحواره کمک زیادی به ناسازگاری ها و اختلال های شخصیتی می کند.